ANTSTORE World of Ants

[Pagodin]

Voor mijn Formicarium, eerste wil ik even benadrukken, dat ik niet gecharmeerd ben van te kleine ruimtes, waar veel te weinig plek is, maar dat komt misschien omdat ik altijd met mieren in de vrije natuur te maken had, hierover later meer.
Eerst moest ik bedenken, wat voor materiaal ik voor dit bassin nodig had, glas of plexiglas.
Mijn besluit was plexiglas omdat ik daar meer van had als van glas.
Anyway, de maten waren snel gekozen, gebaseerd op de grote van de bouw en de arena moest dit bassin 1meter lang, 50 cm breed en 50 cm hoog zijn.
Om de delen op maat te maken was een kwestie van meten, zagen en klaar. Arbeidstijd, ca. 20 minuten. (belangrijk voor het nabouwen, folie pas na het snijden verwijderen.)

Waarom ik het soort Raptiformica koos...
Dat komt omdat ik in de laatste jaren veel met Formica Rufa bezig was. Jammer, of misschien wel gelukkig, is het houden van deze soort niet toegestaan, omdat het een beschermde diersoort is.
Ik wilde op zijn minst een verwante soort, die het dichts bij Rufa staat, en dat werd Raptif.
Tot zoveer alles o.k., het bassin was klaar, mieren waren besteld.

Inrichting en nest
Poe, de keuze van het nest, ook hier moet ik bekennen dat het typische Ytongnest, hoe goed je de mieren hierin ook kon volgen, (je er weinig plezier aan beleeft). Er moest een oplossing komen, ik belde antstore naar een lang gesprek besloot ik dat het een wortelnest moest worden.
De bewerking is vrij simpel, bij voorkeur moest het nest in een hoek geplaatst worden, als je het eerst knipt en de kamers aan de rand, net zo als bij Ytong onderbrengt, staat een observatie niets meer in de weg. Een natuurlijke levensruimte, daarvoor koos ik de hoek, omdat ik hoopte dat mijn Raptif, verdere gangen zelf aan zouden leggen en daardoor ook het nest zouden vergroten, hierdoor wordt weliswaar de observatie minder maar om de groei van zo'n nest te volgen maakt dat weer goed.

Het nest wordt door infrarood licht kunstmatig verwarmd, het bevochtigen geschied vanaf de bodem, de kunstmatige zon heb ik met een schakelklok voorzien, zodat mijn vrienden niet samen met mijn aan slaapstoornissen gaan leiden. De Arena, om heel eerlijk te zijn heb ik eerst zo'n 30 foto's gemaakt van nesten van de Rufa en omgeving, deze gebruik ik om in het bassin een bosbiotop na te bootsen. De materialen vind men gelukkig in ieder dennenbos.
(A.u.b. niet in de buurt van bosmieren ernaar zoeken).

Om de omgeving echt na te bootsen was moeilijker dan ik had gedacht, in eerste instantie dacht ik dat het vrij eenvoudig zou zijn, maar later zag ik in, dat de natuur maar moeilijk te kopiëren is, dat ligt zeker aan de veelvoudigheid, ik geloof dat hierin het wonder der natuur ligt.
Hoe dan ook...

Nadat ik alles had ingericht, kon mijn kolonie haar intrek nemen.

Ik zal verder berichten over het houden van...vervaardigen, en hoop het jullie mee te geven, waarom juist deze soort mij aan het hart gaat.
Bij verdere vragen, gewoon schrijven, bellen of rooksignalen geven.
Een ding nog, dit soort leeft na onze verhouding vrij droog, het nest mag niet te nat worden, dit geld ook voor de bos bodembedekking. Het beste resultaat behaal je als je het gaat benevelen.
Groetjes,
Pagodin

P.S. In de toekomst staat er een tweede bassin geplant welke je met het eerste kan verbinden, ik weet alleen nog niet welk bijzondere soort het wordt. Stiekem hoop ik op roofmieren, geen zorgen het geheel vind onder toezicht plaats en ik zal ervoor zorgen dat de onderliggende kolonie niet onnodig leid. (Niet dat hier iemand denkt, dat ik een soort tuinoorlog wil filmen).
Foto's van het Formicarium volgen!


Dag 1
Voor ik mijn kleine lievelinge in het Formicarium zet, bekijk ik alles nog even goed, niets vergeten?
Nest...ok...beveiliging...ok...vochthuishouding...ok...warmte...ook goed...voer (honingsuikeroplossing) ook aanwezig.
Prima, ik open het kleine doosje, de inhoud bestaat uit een Koningin, tien werkers en kijk, al twee kleine eitjes, eveneens in het geding, drie slaven van de aard Servuformica fusca.
Binnen enkele minuten verkennen de eerste werksters het gebied in de buurt van het reservoir, welke ik in de buurt van het waterbassin en de voeding heb geplaatst. Ik koos voor deze hoek omdat deze niet door de warmtestraler verlicht wordt, in de hoop dat mijn kleine kolonie andere bedieningen vinden zal.
De rest van de dag zijn de werksters bezig het gehele Formicarium te verkennen, eten en water te vinden, de slaven bekommeren zich verder om de Koningin

Dag 2
He? Wat is er gebeurt, de Koningin heeft het reservoir verlaten, ik kan weder werksters noch slaven vinden. Na ongeveer 20 minuten intensief zoeken zie ik dan doch wat. Jammer twee slaven en een werkster zijn overleden, de rest van de kolonie is spoorloos.
Opnieuw check ik of ik niet doch iets vergeten ben, de beveiliging is in orde, de talkpoederstreep heeft 3 cm in doorsnee en is netjes aangebracht. Iedere geplakte hoek wordt van mijn onder de loep genomen. Ook ok.. Maar waar zijn ze dan?
Het nest dat ik heb aangelegd is helemaal leeg.
Opeens schiet het mij naar binnen, om het nest zonder plaksel aan de zijkant van het Formicarum te bevestigen gebruikte ik een stuk buis welke het nest onder spanning hield, en ja hoor hier vind ik een kleine opening. De buis lag niet correct aan het Plexiglas in een kleine spleet, daar waar de Silicone verloopt bevind zich een kleine opening. Groot genoeg voor de Koningin. Jammer genoeg zijn ze tot nu toe niet meer naar voren gekomen, ik zal proberen ze met een stuk fruit te lokken...we zullen zien...

Dag 3
Zo langzamerhand maak ik me zorgen, ik heb op dag 2 nog geprobeerd ze met een stuk appel uit hun schuilplaats te lokken, jammer genoeg is dit niet gelukt. In het Formicarum schijnt alles in orde te zijn. Opnieuw checken, niets, alles is in orde. Tot op die kleine opening...
ik heb niet het lef om het nest eruit te halen om te zien of ze daadwerkelijk in de buis zitten.
Ook vandaag zie je geen beweging in het Formicarum, de hele kolonie is verdwenen, zijn ze misschien doch ergens ontsnapt?

Dag 4
Weer niets, alleen een dode slavin bij het honingwater...hmmm...langzamerhand vraag ik me af , wat er aan de hand is. Op deze dag gebeurt er niets meer, terwijl ik iedere keer ging kijken, was er geen beweging te zien.


Dag 5
Zie dag 4, alleen was er vandaag geen verlies.

Dag 6
Aha, da zijn ze, toen ik s'morgens opstond en gelijk in mijn Formicarum keek, zag ik meerdere werksters, twee schenen bouwmaterialen te bezorgen en andere twee verkwikken zich met honingwater. Gespannen kijk ik wat ze aan het doen zijn en wacht tot ze me eindelijk laten zien waar hun schuilplaats is. Precies zoals ik dacht, de Koningin heeft haar intrek in de buis genomen. Prima, omdat ik ze net na hun winterslaap niet wil storen, laat ik ze eerst een tijdje met rust. Ik geef ze genoeg honingwater, kleine stukjes appel en meelwormen in de hoop dat ze daardoor aansterken. Ik zal nog twee dagen wachten om daarna een warmtemat aan het nest te bevestigen, misschien kan ik ze op deze manier tot een verhuizing bewegen.
Later meer...


Hier ben ik weer...

Dag 7
Mijn kleine vrienden worden actiever, er valt een pak van mijn hart, het schijnt dat ze hun winterslaap goed hebben doorstaan. Er was geen verlies meer, en ze zijn gek op honingwater.
Het was, nee dat is niet waar, het is voor mij een genot om te zien dat het goed met ze gaat. Ondanks ik geen direct inzicht in hun nest heb, jammer genoeg verblijven ze nog steeds in hun buis.

Dag 8
Vandaag heb ik de warmtemat aangeschaft en het onder het nest aangebracht. Ik hoop dat ik ze met deze warmte kan bewegen om te verhuizen. Het Formicarum heeft nu een temperatuur van 23 graden, en het nest noch iets meer. De activiteiten van vandaag zijn heel gering. Ondanks twee van de werksters steeds weer bouwmaterialen halen, blijft het zeer rustig.

Dag 9
Ik heb mijn videocamera opgesteld, jammer genoeg is de bestelde Digitale camera er nog steeds niet. Ik kon vandaag filmen, hoe mijn kleine meisjes een meelworm transporteerden. Uitstekend.
Omdat ik nog steeds niet wist of de Koningin al eieren legde, zag ik dit als een positief teken.

Dag 10
Geen verhuizing, hmmm...alleen kleine stoere vrouwtjes. Waarom juist deze buis?
Opnieuw probeer ik er achter te komen, en ja hoor, onder de tafel loopt een warmwaterleiding,
schijnbaar geeft deze genoeg warmte af. Ik bedenk of ik er iets aan zal doen.
Na lang overleg besloot ik, dat alles zo moest blijven als het was.
Misschien gaat de observatie dit jaar niet door, heel treurig, maar ik kan het risico niet lopen om mijn kleine lievelingen te storen en geef ze de kans zich te ontwikkelen zonder stoorfactor van mij.

Dag 11
Er gebeurt niet veel, een nieuwe meelworm wordt gedemonteerd daarna verdwijnen mijn vriendjes weer. Voor de rest van de dag zie ik ze niet meer terug.

Dag 12
Nog steeds niets, zijn ze zo verzadigd? Ik zet de camera op en zorg dat ik verschillende cassettes bij de hand heb. Vandaag wordt een lange dag.
Later meer...

Nu eerst een paar foto's, helaas zie je alleen het Formicarum. Geen een van mijn lievelingen was bereid zich even te showen. Ik hoop dat ik het gauw kan veranderen, zodat ik betere foto's kan laten zien.


http://www.antstore.net/album_mod/uploa ... 617dde.jpg
http://www.antstore.net/album_mod/uploa ... d43ed0.jpg
http://www.antstore.net/album_mod/uploa ... 8a3b91.jpg
http://www.antstore.net/album_mod/uploa ... 62bebc.jpg

Oh ja, niet op de datum letten, ik heb de camera nog niet ingesteld. Foto’s werden vandaag 21.Maart genomen.

[Pagodin]

Nou, hier ben ik weer…

Dag 15
Het lijkt erop dat de kleintjes genoeg te eten hebben. Ondanks ik vaak naar ze kijk, zie ik niets bijzonders.

Dag 16
Je zou denken dat ze slapen…er gebeurt niets, behalve een domme vlieg die net in het water valt en er niet meer uitkomt. Ik krijg het niet over mijn hart om haar te laten verdrinken. O.k., Vlieg gered, de rest van de dag is verloren. Ik zie niets van mijn kleine lievelingen.

Dag 17
Daar zijn ze weer, drie werksters verkennen het Formicarium, twee verzamelen naalden en de derde drinkt van het honingwater. Wat mijn begint op te vallen is dat ik geen slaven meer zie (fusca).

Dag 18
Haast het zelfde als gisteren, alleen dat er nu twee werksters zijn. Terwijl ik naar de nestingang kijk, moet ik vaststellen dat, A: de ingang groter wordt en de bodem platgetrapt is, en B: de hoek in de hoogte begint te groeien. Verdorie, ze zijn echte kamers aan het bouwen, dan kan ik de verhuizing wel op mijn buik schrijven.

Dag 19
Vandaag is alles weer rustig. Geen activiteiten. Ik benut de dag, om de banden die ik eerder opgenomen heb te bekijken. Tot mijn verbazing is er toch meer te zien als ik er niet ben. Nou weet ik tenminste dat ze mijn aanwezigheid voelen.

Dag 20
Ik heb ze vandaag een meelworm gegeven het duurt ook niet lang en deze wordt weg getransporteerd. Omdat ik nog steeds geen inkijk in het nest heb, en velen mijn berichten, dat dit een goed teken is dat de Koningin wel eens eieren zou kunnen leggen, stemt mijn blij.

Dag 21
Als ik s’morgens wakker wordt en een blik in het Formicarium werp, zie ik in eerste instantie niets. Ik check het water, de temperatuur, en wat is dit?
Een kleine werkster kruipt in het door mijn aangelegde nest.
He, kleintje ben je verdwaald, ik bekijk het (voor mij persoonlijke) wonder.
Ze verkent alle kamers en na ca. 20 minuten verlaat ze het nest en rent naar de Koningin. De rest van de dag zie ik niets meer.

Dag 22
Er gebeurt niets vandaag. Ondanks zich er een uit het nest waagt en iets van het honingwater snoept, zijn mijn kleine meisjes heel rustig.
Dag 23
Ik merkte vandaag op, dat twee van de werksters heel graag naar de dennenappels trekken om daar voor een korte tijd te verblijven. Wat ze er precies aan het doen zijn wordt jammer genoeg aan mijn blikveld onttrokken.
De meelworm werd gehaald en ik observeerde hoe ze hun afval opzij schoven.

Dag 24
Vandaag was ik samen met een vriendin in het bos om mos te zoeken, jammer genoeg kon ik niets goeds vinden. Maar ik heb wel de gewenste klaver ontdekt, voorzichtig uitgegraven en in het Formicarium gezet.
Wat later die avond gebeurde was interessant, velen van de werksters kwamen uit hun nest legden een tweede ingang aan en verkleinden de eerste. Steeds weer kon je zien dat ze zich aan het honingwater verkwikten.
De rest ging tot ca. 22:00 uur verder, daarna ging het licht uit…

Dag 25
Verse aarde uit het bos, en een kleine struik werden in het bassin gelegd. Ik weet dat ik hiermee een risico neem omdat de kans bestaat dat ze zich daaronder in kunnen graven. Maar omdat mijn arena meer en meer naar een echte bosbodem uit gaat zien neem ik dit voor lief. Vandaag zijn ze weer heel actief en ik zie steeds weer hoe ze aan het bouwen zijn.

Dag 26
Zie hier, ze hangen alleen nog maar in de buurt van de verse aarde en de kleine struik. En kijk daar, een gat, als ik goed kijk bemerk ik dat ze een nieuw nest aan het graven zijn. Fijn, nu heb ik verloren, maar dat maakt niets uit. Dezelfde dag nog kan ik de verhuizing zien, jammer genoeg niet in het door mijn voor gebouwde nest. Ik denk dat ik de wortel dit jaar verwijder en het volgend jaar weer probeer.
Ik zie hoe eieren en larven in de nieuwe bouw gebracht worden en hoe werksters steeds weer nieuwe aarde uit het gat dragen.
Hmm… naja, ondanks alles schijnen ze zich goed te ontwikkelen en de problemen die er in het begin waren behoren tot de verledentijd…Meer later.

Dag 27
De ontwikkeling gaat goed. Vandaag dacht ik eerst dat ze weer een betere plaats hadden ontdekt om daar een nest te bouwen. Gelukkig is dit niet het geval. De poppen werden naar een dennenappel gebracht en daar neer gelegd, waarom dit gebeurt, weet ik ook niet.

Dag 28
Ja, dat was een kleine spin, die zonodig in het Formicarium moest kruipen. Ik moet bekennen dat ik het niet had gezien, als niet toevallig de camera liep. De spin werd vakbekwaam uit elkaar gerukt en in het nest getrokken.De poppen leggen nog steeds in de dennenappel (als iemand weet waarom dit gebeurt, zou ik een gat in de lucht springen). Ik heb een paar foto’s genomen die links onder staan, zoals je ziet.
Oh, een slavin viel in het honingwater, toen ik het merkte werd ze van mij heel voorzichtig uit de kleverige massa getrokken, op mijn vinger kon ik haar helpen iets van het honingwater af te halen. Daarna doop ik haar voorzichtig in het water.
Een kleine beloning voor mij. Mier gered, en ik mocht kijken hoe ze van een werkster afgelikt werd. Geen poot ontbrak en alle voelers zitten er nog aan.
Mooie dag.

Hier zijn de links:
http://www.antstore.net/album_mod/uploa ... de4231.jpg
http://www.antstore.net/album_mod/uploa ... bc5fff.jpg
http://www.antstore.net/album_mod.uploa ... 8074cl.jpg

Er schiet mij nog naar binnen, ik ben op zoek naar iemand die ervaring heeft met video opnames in formaat om te zetten zodat ik het hierin kan uploaden.
........
Tot later.

[Pagodin]

Dag 30
Ik sla twee dagen over, omdat er in deze tijd niets gebeurde en ga verder met dag 30. Als ik s' morgens opstond en net zo als altijd na de kleintjes ging kijken, ging alles zo als gewoonlijk. Ik gaf ze verse honing, vulde de waterbak en zag hoe werksters eieren naar de dennenappels brachten.
Later die zelfde dag, keek ik weer in het bassin en moest jammer genoeg vaststellen dat het nest ingestort was. Ik weet ook niet hoe het gebeurde, mijn vermoeden bestaat uit: ik heb iets van het water, eerder die dag geknoeid. Het kan niet veel geweest zijn maar schijnbaar was het genoeg. Omdat ik niets van mijn vriendjes vernam, raakte ik lichtelijk in paniek, en schreef ik "Stefan" (nog bedankt voor het snelle antwoord ). Als het normaal ingestort is maakt het verder niets uit, maar zodra er water in het spel is, is eerste hulp vereist, dus lepel erbij, graven en redden wat er te redden valt.
In mijn geval, zag ik naar ongeveer 1/2 uur een heleboel werksters en slaven graven, de Koningin rende vanuit het nest naar de dennenappel, gelukkig de Queen is save.

Dag 31
De werkzaamheden zijn nog steeds in volle gang, zover ik weet leeft de Koningin in het Exil, tot alles weer in orde is. Voor zoveer ik het kan zien werden de eieren gered en even eens onder de dennenappel gelegd.
Ze zijn nog steeds aan het bouwen en de ingang is op dit ogenblik dubbel zo groot als een paar dagen geleden. Ik geloof dat ik geluk had.

Ik had een paar foto's gemaakt maar helaas is de camera niet geschikt om close up's te maken. Ik zet later twee in het nest, zodat je kunt herkennen waar het is ingestort.

Dag 32
Oké, het nest is zo goed als nieuw, ondanks ze nog steeds de bodem verplaatsen en naar buiten dragen, keert de koningin nog dezelfde dag terug vanuit haar verblijf op de dennenappel terug in het nest, verder zijn er die dag geen activiteiten meer te melden.

Dag 33
Interessant, een hele kolonie, bestaande uit: 5 slavinnen (ik had er toch meer als dat ik dacht) en twee werksters, dragen de poppen vanuit het nest naar de dennenappel, dit spelletje herhaalt zich meerdere malen, ik telde 23 poppen.

Dag 34
Ondanks ze op dit ogenblik niet veel honger hebben geef ik ze doch een stukje van mijn wafel. Een uur later is dit stuk verdwenen. Verder gebeurt er niet veel vandaag.
Af en toe draagt een werkster (die waarschijnlijk een tunnel graaft) aarde uit het nest.

Dag 35
Vandaag zijn ze niet erg actief, op een paar na die tussen de dennenappel en het nest heen en weer lopen, gebeurt er niet veel.
Ik vraag me af, of dit misschien iets met het weer te maken heeft ( koude nacht) en zich dit in het Formicarium bemerkbaar maakte. Bij deze wil ik nog opmerken, dat er s' nachts niets is verwarmd, want alles schakelt automatisch uit.

Dag 36
Hm... al weer zo'n dag waar niets gebeurt, ondanks ik ze een meelworm aanbied, wordt deze niet geaccepteerd, pure suiker daartegen wel, ook goed.
Oh ja, mijn klaver ontwikkelt zich heel goed en wordt steeds breder. Als een dezer dagen het weer iets beter is zal ik weer naar het bos gaan om nieuw mos enzovoort te halen.

Dat was het weer....
Tot verdere dagen

[Pagodin]

Dag 37
Ze worden steeds rustiger, wat mijn in het bijzonder opvalt is dat ze hun nest niet verder bouwen of zelfs verzorgen. Behalve dat ik af en toe een enkele mier zie, gebeurt er verder niets.

Dag 38 t/m 48
Rustig, te rustig naar mijn smaak. Behalve dat ze zich een meelworm halen gebeurt er zo goed als niets. Ik check in deze dagen alles en moet constateren dat het hun aan niets ontbreekt.
Temperatuur is als altijd, vochtigheid is ook in orde, een tekort aan eten hebben ze ook niet,
Ondanks dit alles hebben ze zich compleet teruggetrokken uit hun nest en zijn weer onder de pijp verdwenen, de dennenappel laten ze ook links liggen.

Ik moet hierbij vertellen dat dit misschien aan de tweede warmtestralers ligt, maar daar ben ik niet helemaal zeker van. Het midden van het bassin leek mij de beste plek, maar dit nest hebben ze verlaten en het is inmiddels ingestort.

Ik heb vandaag 7. mei , de tweede warmtestraler verwijderd en wat nieuwe aarde, mos en stenen bijgevuld. De stenen vanwege mijn persoonlijke voorkeur naar een echte bosbodem.

In deze 10 dagen heb ik mijn mieren weinig of niet gezien, heel af en toe zag ik er een lopen of drinken van het honingwater. Dat was het, zelfs vandaag nadat ik het nieuwe materiaal bijgevoegd had kon ik niets ontdekken.
Ik begin me langzaam weer zorgen te maken…
Hier nog een nieuwe foto:
http://www.antstore.net/album_mod/uploa ... 9703e9.jpg

Meer later.

[Pagodin]

Het wordt weer tijd iets nieuws te schrijven.
De laatste weken waren heel rustig, ondanks ze de laatste tijd weer heel actief zijn en zich een nieuw nest hebben aangelegd, als ik goed heb geteld zijn het er nu vijf in totaal.

Het nieuwe nest bevind zich in de aarde waar ik het mos heb aangeplant, je kunt duidelijk de ingang zien en gelukkig zelfs iets verder naar binnen kijken, waar ik mijn Koningin zie zitten.
Het nest schijnt tot nu toe maar een kamer te hebben, ik zie delen van het broed en meerdere slavinnen.
Hierbij moet ik vertellen dat deze zo goed als niet meer uit het nest komen.
Het enige wat ik buiten het nest zie zijn twee Majors, meerdere Minors het broed heen en weer dragen.

In de tijd vanaf de eerste notitie tot vandaag werden twee spinnen gedood, een daarvan werd niet eens van mijn toegevoegd maar viel helemaal alleen in haar ongeluk, twee meelwormen.
Ik heb ze nog een vlieg aangeboden maar deze hebben ze niet aangeroerd

Gisteren was geboortedag, ik kon per toeval zien hoe een mier uit zijn ei kwam, ik was helaas te laat om mijn camera te pakken om het hele voorval te filmen, jammer volgende keer beter.

Meer later.

[Pagodin]

De kolonie groeit en groeit. Haast iedere tweede dag voer ik ze meelwormen, vliegen en spinnen, die ze gretig aanpakken. Het mooiste is, dat mijn vrouwtjes overall in het Formicarium te zien zijn.
Hun nest ligt, zoals ik al vertelde onder een laag mos.
Ik kan helaas niet precies vertellen hoeveel mieren er in de kolonie zitten, opvallend is ,dat ik steeds minder slaven zie, op een na welke haast verdronk. Gelukkig kon ik haar nog net redden.

Voor iedereen die het nog niet weet, als er een mier in nood is, bijvoorbeeld als deze tijdens het drinken in het honingwater valt, kan je deze redden.
De mier voorzichtig uit de massa halen bijvoorbeeld met een naald, haar met water afspoelen, reinigen, pas op dat er niets beschadigd wordt, daarnaar op een droge plek in het Formicarium leggen, een klein beetje zout erop en wachten, een tijdje later moet ze weer de oude zijn.

Groeten
Pagodin

[Pagodin]

Zo, er zijn enige dagen verstreken, sinds ik voor de laatste keer bericht heb.
Hoe het ook zei, ik heb geprobeerd mijn ants te tellen, dat is natuurlijk niet zo eenvoudig.
Je kunt dit met een slimmigheid bewerkstelligen, omdat de kolonie twee dagen geen insect heeft gehad.
Ik leg drie vliegen in de beurt van het nest, maar op verschillende plaatsen.
Het duurde niet lang, of alle drie de plaatsen werden aangestuurd en ik telde precies 46 mieren, na schatting zijn er nog een paar in het nest gebleven dus kom ik op ca. 60 mieren (incl. de slaven).

De achterkant van het Formicarium is met een kurkwand bekleed, ten eerste oogt het beter en ten tweede isoleert het geheel welke een positieve uitwerking heeft.

Eveneens nieuw is een hoek welke met een rotswand is ingericht. Daardoor is helaas mijn klaver verwelkt, ik denk dat ik nieuwe moet gaan halen. Waarom het groen is afgestorven blijft mij een raadsel, het enige wat mij te binnen schiet is, teveel water, o.k. volgende keer beter.

De kolonie ontwikkelt zich prachtig. God zei dank, als ik aan de eerste dag terug denk met al mijn zorgen word ik nog steeds beroerd.
Na ja, iedereen houd van zijn vrouwtjes, en is bezorgd als iets niet naar plan verloopt.

Groetjes Pagodin

[Pagodin]

Gisteren heb ik opnieuw varen, klaver en een rotswand in het Formicarium aangebracht. Daarbij viel mij verschillende malen op dat de nieuwe generatie mieren schikken en zich daarna terug trekken.

Een dag later was dit voorbij en zag ik velen van mijn wijfjes heen en weer lopen. Later zal ik de foto's laten zien.
Wat het voeren betreft, red ik het haast niet meer. Iedere insect die ik hun geef word gelijk verorbert.
Eveneens kon ik in het nest kijken, daarvoor moest ik wel het bassin verschuiven en kon toen van onderen naar binnen kijken.

Ik telde 6 kamers, een heelboel mieren welke hen en weer liepen en extreem veel te doen hadden, dit was een leuke aanblik, ik zal proberen er foto's van te nemen.
Ik moet zeggen, dat de ontwikkeling meer als goed vooraan gaat. Het gevoel een heleboel fouten gemaakt te hebben is eindelijk van de baan.

Meer later.
Pagodin

[Pagodin]

Nieuws......


....hoe mooi ik een natuurlijke omgeving ook vind, het heeft ook zo zijn nadelen, achter een van de rotswand heeft zich een spin genesteld, helaas zag ik dit niet gelijk.
Als ik op een mooie dag een nieuwe plant aan het inplanten was, tilde ik de steen op en zag ik de spin, eveneens zag ik twee kleine cocons.

Het is overbodig om te vertellen dat deze spin de dag niet heeft overleeft en de maagjes van mijn kolonie heeft gesterkt. Zo zie je maar weer, hoe nalatig je kunt zijn.

Verder is alles perfect, als ik niet zoveel nageslacht had zou ik me nu groen en blauw ergeren. Nu kon ik het opzij schuiven.
Wat me noch opviel was, dat ze juist in de laatste dagen minder zichtbaar waren, terwijl het buiten een stuk koeler was, maar het Formicarium een temperatuur van 26 graden aangaf.

Dat tot zo ver.

Groeten
Pagodin

[Pagodin]

Nieuws......


....hoe mooi ik een natuurlijke omgeving ook vind, het heeft ook zo zijn nadelen, achter een van de rotswand heeft zich een spin genesteld, helaas zag ik dit niet gelijk.
Als ik op een mooie dag een nieuwe plant aan het inplanten was, tilde ik de steen op en zag ik de spin, eveneens zag ik twee kleine cocons.

Het is overbodig om te vertellen dat deze spin de dag niet heeft overleeft en de maagjes van mijn kolonie heeft gesterkt. Zo zie je maar weer, hoe nalatig je kunt zijn.

Verder is alles perfect, als ik niet zoveel nageslacht had zou ik me nu groen en blauw ergeren. Nu kon ik het opzij schuiven.
Wat me noch opviel was, dat ze juist in de laatste dagen minder zichtbaar waren, terwijl het buiten een stuk koeler was, maar het Formicarium een temperatuur van 26 graden aangaf.

Dat tot zo ver.

Groeten
Pagodin